باز کن چشمان عبرت بين که ياران مي روند

دفتر نشر و توليد آثار فرهنگي امين اله بخشي مشکول  دانش آموخته دانشگاه هاي علامه طباطبايي تهران ودانشگاه قم  خبر داد امين اله بخشي مشکول به مناسبت درگذشت يکي از دبيران تلاشگر دبيرستانها ومراکز پيش دانشگاهي واستعداد هاي درخشان استان اردبيل بيانيه مهمي صادر کرد.متن بيانيه به شرح زير است.

                                      بسم الله الرحمان الرحيم

                                 انّا لله وانا اليه راجعون

دربيستم ارديبهشت ماه سال جاري آقاي حکمتي دبير دبيرستانها ومراکز پيش دانشگاهي واستعداد هاي درخشان استان اردبيل به دنبال يک بيماري سر درنقاب خاک کشيده وجان به جان آفرين تسليم نمود وخانواده فرهنگيان اين ديار را به اندوه نشاند.حکمتي عضو خانواده اي از خانواده هاي شعر فارسي است که در آن خانواده ،حرمت خرد و اخلاق وشرف انساني ،اساس ارزش ها را تشکيل مي دهد.خانواده فردوسي،سعدي،ناصر خسرو ،نظامي،نيما و.هروقت جامعه ايراني به يأس وسستي ودلمردگي وافسردگي دچار آيد به دليل آن است که از قلمرو نفوذ اين خانواده خود را بر کنار مي دارد.وهرگاه که روي در ساختن ،شکوفايي  ورشد فرهنگي داشته باشد،ناگزير،خود را به پناهگاه اين خانو.اده هنري مي رساند.

اين خانواده فرهنگي با يک خانواده بزرگ ديگر ،رقابت ودر عين حال ،خويشاوندي دارد ؛خانواده سنايي وعطار ومولوي که فرزند مشترکشان حافظ است.به ضرس قاطع مي توان گفت ،فرهنگ ادب وهنر ايراني شکوفايي ،تعالي ورشد خلاقيت خود رادر پرتو رقابت اين دو خانواده مي داند ومعيار سلامت وسرزندگي ونشاط جامعه مارا ؛در طول تاريخ ،بايد از رهگذر نزديکي ودوري به اين دو خانواده جست.حکمتي از تبار چنين خانواده اي است که در طول حيات کوتاه خود خدمات ارزنده اي به اين ديار نمود.حکمتي ضمن اينکه معلمي عاشق بود در ساير آثار هنري نيز دستي داشت.شعر نيز مي سرود وخط خوبي هم داشت.ومن که در طول دوران بيماري او به دليل گرفتاري هاي روزمره نتوانستم به عيادت ايشان بروم انگشت به دندان مي گزم. در اين سال هاي گذشته ما تعدادي از معلمان  واعضاي اين خاندان را از دست داده ايم.دکتر سادات ناصري،دکتر سيد جعفر شهيدي،دکتر يد اله شکري،دکتر حسن احمدي ودکتر بهمن سرکاراتي،دکتر غلامحسين يوسفي ودکتر عبد الحسين زرين کوب ودکتر ذبيح اله صفا.معلمان غيرتمندي که در آسمان ادب ايران درخشيدند وسپس عاشقانه ولبيک گويان به ديدار معشوق شتافتند.آيا واقعا آنان مرده اند.اگر مرده بودند چگونه مي توانستيم ما از آنان سخن به ميان آوريم واجتماعاتي را در غيبت آنان تشکيل دهيم.اينان به راستي رند هاي عصر خود بودند و:

                   زمانه افسر رندي نداد جز به کسي          که سر فرازي عالم در اين کله دانست.